Solidarna
z bratem - bliźniakiem 
Artemida bez chwili
namysłu śmiertelnie
ugodziła niewierną
Koronis swoją
strzałą.

 

Apollo wydobył
dziecko z martwego
już ciała matki. 

 

I tak... Narodziny
najsłynniejszego na świecie lekarza stały się pierwszym, opisanym w literaturze przypadkiem cesarskiego cięcia.

 

Osieroconym
maleństwem zajęła
się Natura;  

 

Koza 
zapewniła mu 
pokarm, podczas
gdy wierny pies 
strzegł spokoju  
jego snów.

 

A gdy chłopiec podrósł, ojciec
obdarzył go magicznym darem uzdrawiania i oddał na nauki do najzacniejszego z Centaurów, Chirona. - Centaury (w połowie ludzie, a w połowie konie) istniały naprawdę!  

 

Ich wizerunki
znaleźć można na
skałach od Hiszpanii
aż po Japonię, legendy
zaś mówią, że była to
bardzo nieudana
mutacja.

 

Tworzyli
prymitywne 
plemiona o dzikich
obyczajach, skłonnościach 
do awantur i nadmiernym
pociągu do alkoholu...

 

Mądrzejszy i bardziej cywilizowany
od swych braci, Chiron, wyróżniał się wśród nich dobrocią, łagodnością i głęboką, wszechstronną wiedzą. Jako wybitny lekarz i muzyk był pierwszy opisanym w literaturze muzykoterapeutą.

 

- Kilkoma
dźwiękami potrafił
przywrócić w ciele
człowieka harmonię
i równowagę.

 

Na Olimpie
pełnił funkcję 
nauczyciela 
herosów. 

 

I on to właśnie wykształcił 
Asklepiosa na biegłego w sztukach medycznych, wielkiego dobroczyńcę ludzkości. W krótkim też czasie sława młodego lekarza obiegła cały ówczesny świat. 

 

Mawiano,
że samym tylko
dotknięciem laski
przywracał siły konającym,
a nawet potrafił wskrzeszać
zmarłych!

 

Bardzo stara 
legenda z kultury
kreteńskiej głosi,
że przywrócił życie
martwemu synowi
króla Krety, Minosa...

 

ZIELEM, które "na dnie grobu" wskazał mu... wąż.
- Śmiertelnicy w Grecji rzadko uwielbiali swoich bogów. Formalnie dopełniali obowiązków, nakazanych przez prawo, skrupulatne trzymali się przepisów obrzędowych i (żeby zyskać boską przychylność)...

 

Jednak 
ich stosunek 
wewnętrzny
pozostawał raczej
chłodny.

 

Asklepios
złamał tę konwencję. 
Całkowicie!  

 

Nigdy nie był bohaterem 
mitologicznych konfliktów ani sex-skandali... Nie dostarczał powodów do plotek. Przeciwnie! Stanowił nieskazitelny drogowskaz moralny. 

 

I przepełniony
bezwarunkową
miłością skupiał
się wyłącznie
na leczeniu.

 

Pomagał 
- wszystkim jednakowo,
zarówno tym, którzy
w niego wierzyli jak
i tym, którzy go
wyśmiewali. 

 

Niezwykle oddany i wyczulony bardziej
na problemy jednostki niż całych społeczeństw tak zaskarbił sobie uwielbienie tłumów, że wykreślił z ludzkiej pamięci większość bóstw lokalnych o charakterze medycznym.

 

Z czasem
usunął również
w cień największych
idoli greckiego
panteonu.

 

A gdy rozeszła
się wieść, że na domiar
złego zaczął wskrzeszać
zmarłych, władca Hadesu
doniósł Zeusowi o jego
samowolnym odwracaniu
boskich wyroków.

 

Gromowładny tak się rozzłościł,
że cisnął w wielkiego lekarza  śmiertelnym piorunem! A potem między Zeusem i Apollem  rozpętała się boska vendetta  i - jak to w polityce - dużo się działo!

 

W końcu 
jednak Zeus
się opamiętał i
wskrzesił herosa. 

 

Z uwagi na
jego wielkie zasługi
nadał mu też godność 
boską i wyniósł na niebo
w charakterze gwiazdozbioru
Wężownika.

 

Jednak po tych burzliwych
doświadczeniach Asklepios wolał na zawsze zamieszkać w zaświatach, gdzie pod postacią węża po dziś dzień niesie pomoc chorym i cierpiącym.

 

 

W wielu kulturach 
człowiek - szaman i nauczyciel  utożsamiany jest z bogiem wężem. To samo reprezentuje sobą inkaski Wirakocza, majański Kukulkan i aztecki Quetzalcoatl.

...

 

Od ok. 1930 r.
gwiazdozbiór Wężownika 
widoczny jest na ekliptyce
i wielu astronomów (a nawet
i NASA) już uznaje go za
ukryty,trzynasty znak
Zodiaku.

 

13-tka - według 
Majów - to cyfra
Nowego Porządku.
Majański rok od zawsze
ma 13 Księżyców i 13
znaków zodiaku.

 

Słońce wędruje na tle tej konstelacji
pomiędzy 29 listopada a 18 grudnia i w tym czasie  bóg - Słońce, Apollo, patronuje narodzinom "synów", którzy  w przyszłości mogą zostać lekarzami.

- Ewidentny TALENT szamański  wskazują jeszcze  (prócz Słońca w znaku Wężownika) określone aspekty - patrz: jak rozpoznać szamana).

 

...

 

Liczne
źródła wspominają,
że Asklepios zostawił
po sobie obszerną wiedzę
medyczną, zapisaną w
wielotomowych
księgach, lecz... 

 

Niestety,
teksty te nie
przetrwały późniejszej
nawałnicy chrześcijan.

 

Pewne egzemplarze
(jak również prace samego Chirona) mają znajdować się w pobliżu jeziora Tajmyr - na rosyjskim półwyspie Tajmyr, w bliskim sąsiedztwie Alaski. Niestety, miejsca te są jeszcze wciąż niedostępne i słabo zbadane. 

 

Ariowie
(Prasłowianie)
mieli ukryć tam
bibliotekę, pochodzącą
jeszcze z naszej
praojczyzny,
Hyperborei.

  

Być może
ktoś kiedyś ją
odnajdzie.

 

W wielu kulturach 
człowiek - szaman i nauczyciel  utożsamiany jest z bogiem wężem. To samo reprezentuje sobą inkaski Wirakocza, majański Kukulkan i aztecki Quetzalcoatl.

 

 

HYGIEJA
(higiena)

 

do dziś
symbolizuje
zasady higieny  
i ogromne siły
samolecznicze.

 

W starożytności
była jedną z manifestacji
Gai (Ayi), wielkiej
opiekunki zdrowia,
płodności i życia.

 

Stanowiła uosobienie
zmysłowej, tajemniczej kobiecości, czystości, zdrowia, higienicznego sposobu życia i bycia...  - Dziś jest symbolem profilaktyki zdrowotnej.  

 

PANACEA
(panaceum)

potrafiła odnaleźć
cudowny lek na
wszystko, natomiast 
najbardziej dziś
zapomniana...

 

IASO (Gigea) 

skłaniała ludzi
ku zrozumieniu
praw Natury.

 

Udzielała nauk, że ich choroby
są odbiciem negatywnego myślenia bądź zerwania harmonii z naturą. - Żeby się od nich uwolnić, trzeba żyć, jak żyje przyroda - naśladować ją i od niej się uczyć.

 

Zarówno żona
jaki i dzieci Asklepiosa 
zapoczątkowały kapłańsko
- lekarski ród asklepiadów,
dziedziców medycznej
mądrości.

 

Do ich potomków
należały takie sławy
jak Hipokrates czy
Arystoteles.

 

Na temat ceremonii,
odprawianych przez asklepiadów i dlaczego to właśnie córki zostały tak wysoko wyróżnione przez Zeusa, czytaj: Ceremonie Eskulapa

 

 

 

Pod koniec 
VI w. p.n.e. słynnemu 
lekarzowi zaczęto oddawać
cześć boską, a w czasach
rzymskich wyniesiony 
już został do rangi...
Najwyższego. 

 

Jako
Zeus-Asklepios
oparł się napływającej
szturmem fali wierzeń
ze Wschodu...

 

I przez pierwsze stulecia
naszej ery stanowił najgroźniejszego rywala Chrystusa. - Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż postać Jezusa była ewidentnie na nim wzorowana. Jezus - podobnie jak Asklepios - był synem boga i ziemskiej kobiety...

 

Miał
podejrzanie 
zbliżoną fizjonomię, 
tak samo odziany był 
w himation i sandały
(standardowe ubranie
starożytnego lekarza
- jatrosa). 

 

I również 
reprezentował 
najwyższy stopień
etyki;

 

Identycznie kierował się w życiu miłością
i też zachęcał ludzi, aby go naśladowali, jednak to właśnie Asklepios od niepamiętnych już czasów nosił miano ZBAWICIELA z niekwestionowanym "monopolem" na cuda uzdrawiania.

 

I to on
był pierwszym, 
który wskrzeszał 
zmarłych... - Trudno
było się z tym nie
zgodzić!

 

Bezsilni 
wobec jego 
potęgi chrześcijanie
nieustannie podważali
spektakularne dokonania
boskiego węża.

 

Z uporem lżyli go i obrażali,
określali mianem szarlatana i demona... - Na próżno! Chorzy nieustanie widywali go na własne "oczy", słyszeli na własne "uszy" i na własnej skórze doświadczali jego dobroczynnych kuracji.

 

Nie mogli 
nagle, tak po 
prostu przestać  
w niego wierzyć! 

 

Dlatego
świątynie
boga medycyny 
długo jeszcze
funkcjonowały
na pełnych
obrotach. 

 

- Za symboliczny "koniec"
kultu wielkiego lekarza uważa się dziś zburzenie sanktuarium w Ajgaji, w Cylicji - w 331 roku n.e.

 

Jednak...
Pozornie triumfujące
chrześcijaństwo mogło
zaistnieć tylko i wyłącznie
przejmując jego cechy.

 

I w wielu
chrześcijańskich
kościołach długo jeszcze
kontynuowano leczenie
poprzez inkubację
(sen świątynny). 

Foto: Notre Dame  tzn. Nasza Pani ( Aya) z Eskulapem.
- Główny portyk w paryskiej katedrze (ukończonej w XV w.). 

 

 

 

 

I tak aż do czasów
Św. Inkwizycji Asklepios był stale obecny w ludzkich sercach i świadomości. - Ostatecznie usunięto go terrorem i okrucieństwem, o jakim się filozofom nie śniło.

 

Np. Święty
Patryk...

 

- miał 
uwolnić Irlandię
od "plagi węży",
których - według
ekspertów - nigdy
w Irlandii nie
było. 

 

Na skutek wandalizmu
gorliwych sług kościoła po Asklepiosie zostały nieliczne kopie posągów i archeologiczne puzzle, słabo czytelne dla racjonalnego rozumu.

 

 

Foto: Miejsce największego kultu Asklepiosa, Epidaurus.
Z lewej - doszczętnie zniszczona świątynia Asklepiosa i - dla porównania - świetnie zachowany amfiteatr.

 

 

Z czasem
zyskaliśmy pewność,
że Eskulap to tylko symbol
na drzwiach aptek lub mityczny
twór greckich bajarzy, ale...
Nieśmiertelnego nie można
tak po prostu unicestwić!!! 

 

Minęły wieki,
świat stał się mniejszy
i oto wyszło na jaw, że
nasz poczciwy bóg
medycyny wciąż,
nieprzerwanie
kontynuuje swą
działalność...

 Foto: prekolumbijski "Asklepios"

Za morzami, w gęstwinach 
deszczowych lasów, gdzie znalazł bezpieczną kryjówkę w ramionach liany Ayahuaski. Podobno zdążył tam na krótko przed konkwistadorami!

 

Peruwiańska 
legenda bowiem głosi,
że gdy niebezpieczeństwo
było blisko, z wysokich gór
przyleciał do szamanów
Biały Ptak i rzekł: 

 

"Ból, śmierć
i zapomnienie
przybędą, ale wy
przeżyjecie. Jeśli
przyjmiecie Ayahuascę,
nigdy nie zapomnicie,
kim byliście ani
kim jesteście."

 

Dzięki plemionom
amazońskiej dżungli także my odzyskaliśmy kontakt z odwieczną istotą, która od początku dziejów pragnie nas leczyć i uczyć miłości.

 

 

Praktykując
ayahuaskę i studiując
teksty na temat misteriów
greckich, od początku podejrzewałam,
że asklepiosowy szamanizm może
mieć bardzo stare, słowiańskie
korzenie.

 

Tę śmiałą,
jak mi się zdawało,
hipotezę potwierdziła
genetyka i badacze
prehistorii Słowian.

 

W myśl najnowszych ustaleń Trakowie to.... PRASŁOWIANIE,
którzy po potopie wynieśli się nad Adriatyk i Dunaj. Ślady ich obecności datowane są tam na 8 tys. lat p.n.e., zaś  królewskie mumie Traków mają naszą, słowiańską haplogrupę.

 

Brat Asklepiosa,
Orfeusz to autentycznie
żyjący niegdyś król
Tracji.

 

Na trop
naprowadza nas
również ojciec obydwu, 
Apollo, który jako urodzony 
Hiperborejczyk zalicza się
do naszych, słowiańskich
bogów.

 

Dr Jeffrey Michael Stitt z Uniwersytetu Nevada
(Las Vegas) uznał, że imię Apollo  - odporne na analizę etymologiczną - wykazuje cechy, które wydają się być indoeuropejskie (bałtosłowiańskie) - na pewno nie greckie...

 

Czesław Białczyński
zaś stwierdził, że imiona
trzech niekwestionowanych
szamanów na greckim panteonie
- ORFEUSZA, ASKLEPIOSA
i DIONIZOSA...

 

pochodzą z
aryjskiego języka
Scytów (lub jego mieszaniny
z mową Staroeuropejczyków).
Język Polski jest najbardziej
archaiczną zachowaną
i żywą formą tego
języka.

 

Asklepios to inaczej Oś - sklepoios - oś i Sklepienie. 
W narzeczu trackim miało oznaczać owiniętego węża;  ja jestem głęboko przekonana, że imię to pochodzi od naszego słowa ASKLEPA. 

 

- Po czesku
i w wielu rejonach
Polski do dziś SKLEP
oznacza piwnicę.

 

A - SKLEPA
to zwyczajnie...
król podziemia.
As + klepa
(klepisko).  

 

W Indiach ASKLEPAto imię  boga ziemi,
a w Europie - pierwotna nazwa wyspy, Krety - imperium, stworzonego po potopie przez  Słowian. Tam właśnie Asklepios rozpoczął karierę, ratując syna króla Minosa z objęć śmierci.

 

U Homera
(w VIII w. p.n.e.)
Asklepios też był
jeszcze człowiekiem
i przez długi czas trwał
w pamięci ludzkiej
jako ideał lekarza. 

 

Dopiero
w V w. p.n.e.
zaczął pojawiać
się jako bóg, ale
...

 

I tak nigdy nie stał się typowym greckim olimpijczykiem,
bo nigdy nie występuje w pełni obnażony.  -  Zazwyczaj jest to zwykły, brodaty mężczyzna w stroju lekarza,  często o wzroście Wyrwidęba bądź Waligóry (2,5 - 3 m), w asyście adekwatnie mniejszych ludzi.

 

Taki wzrost 
mieli osiągać Ariowie
w czasach Hiperborei
(patrz: Moja Ayahuasca). 

 

Bardzo często
występował też  w
towarzystwie Hygei,
która w różnych miejscach
i czasach była albo jego
córką albo żoną.

 

Ciekawostką jest, że choć
patronem moim jest niewątpliwie ORFEUSZ (prowadzę ceremonie tradycji orfickiej) i od początku działalności odżegnuje się od szamanizmu medycznego, to... 

 

Moim
najważniejszym
totemem stała się
"laska Eskulapa". 

 

Otrzymałam też
misję od Eskulapa, a na
moich ceremoniach
taśmowo "rodzą się"... 
dzieci Asklepiosa
(uzdrowiciele).

Więcej: Ceremonie Eskulapa

 

 

 

Wiele bóstw
w Indiach, ukazywanych 
jest jako trzymające węże w
dłoniach i tamtejsze świątynie
bogato zdobione są wężowymi
ornamentami.

 

Figurki Kriszny,
Buddy, wschodnich kapłanów
i faraonów nie bez powodu
zdobione są wężem lub
kobrą ponad głową.

 

Nieśmiertelna kobra
w wielu kulturach stanowiła źródło najwyższej mądrości i uosobienie mijającego czasu.

 

Wąż zaś
niejednokrotnie
uosabiał nieśmiertelność
i odnowę, boską wiedzę, energię
twórczą i MOC, a w akcie pożerania
własnego ogona - wieczność.

 

Ouroborus
- wąż, pożerający
własny ogon, to z języka
koptyckiego "Król Węży".-
Znany był w Egipcie
1600 lat p.n.e.

 

Platon opisywał go
- słusznie - jako symbol kosmicznego cyklu i ciągłości życia we Wszechświecie. Planetarny ruch scalony w jedność  pozwalał dostrzec wszystko we wszystkim.

 

W wielu
kulturach wąż był
pochodzącą z kultu matki
Ziemi istotą z zaświatów,
medyczną wyrocznią, pełnym
miłości Opiekunem Ludzi.

 

Dla wielu
pozostał uwielbianym
nauczycielem, przekazującym
tajniki o funkcjonowaniu naszej
planety we Wszechświecie.

 

Stanowił symbol trwania, wciąż odradzającego się
życia i uzdrawiania. Ilekroć człowiek, znajdujący się na świętej ziemi, zapadał w "sen", a jego dusza znajdowała kontakt z "tamtym światem", pojawiał się i... uczył.

 

Obrzędowe laski,
oplecione wężami; znane
są w Mezopotamii przynajmniej
od około 3500 roku p. n. e. 
Nieustannie odnajduje się
je w wykopaliskach 
sumeryjskich.

 

Kijem
z podwójnym
wężem wspierał się
m.in. sumeryjski uzdrowiciel
i bóg świata podziemnego,
Ningiszzida.

 

Clemens Aleksandrinus
twierdził, że odpowiednio wymawiany termin Eva znaczyło niegdyś... wąż.

 

Boski wąż
był też obiektem
wielkiego kultu w Chaldei,
gdzie lud zbudował mu nad
Eufratem świątynię
wróżebną. 

 

Nawet w pobliżu 
sławnych ruin Stonehenge, 
na wzgórzach ponad wioską 
Abury mają znajdować się
pozostałości wielkiej 
Wężowej Świątyni. 

 

W Ur (Babilon)
rozwinął się kult Boga-Węża Irhana, którego wizerunki umieszczano na słupach granicznych, by odstraszać napastników i odpędzać demony.

 

Podobnie było
i u nas, Słowian. W
czasach, gdy grodów
strzegły Smoki Ogniste,
a granic - Armia Duchów,
królem Polan był Wielki
Król Węży.

 

Wąż pod postacią
Żmija Ogiennego pełnił
rolę "wojska", które broniło
granic. Dlatego wały obronne
zwano... żmijowymi. - Żmij
Ogienny należał - oczywiście
- do sił dobroczynnych.

 

Był obrońcą zasiewów, sprowadzał
życiodajne deszcze i przy pomocy błyskawic z piorunami przepędzał demony. Odstraszał także amatorów czarnej magii, którzy chcieli nam w jakikolwiek sposób zaszkodzić.

 

Podobnie, jak
to ma miejsce ze
smokami, istnieją węże
(gady) parające się ciemną
głębią jak również te, służące
światłości. 

 

Wąż z jasnej
strony mocy często
pełnił rolę opiekuna 
domów i świątyń...

 

Dlatego w starożytnym Rzymie, w Grecji
i u Bałtów cząsto trzymano węże w charakterze domowych pupilów. - Wielki wąż miał też być obrońcą Akropolu.

 

 

 

Wąż był także przejściową, pośmiertną
postacią duszy zmarłego - przed kolejną reinkarnacją. Wierzyli w to Słowianie, Bałtowie i Grecy, dlatego krzywdzenie węży było społecznie potępiane i wróżyło wielkie nieszczęścia.

 

Wiele ludów
uważało węża za
samego Stwórcę.

 

Pierwotny,
eteryczny, przenikający
wszelkie stworzenie Cneph
obrazowany był jako wąż, 
trzymający w pysku jajo. 
- Egipscy kapłani nazywali
go architektem Wszechświata.

 

Przed-grecki
mit ze świata egejskiego
mówi o prawężu, Ophionie
(ophin - wąż), który siedmiokrotnie
oplatał Jajo Świata, aż wyszły
z niego Niebo i Ziemia.

 

Grecka filo'zOphia
w pierwotnym znaczeniu oznaczała czerpanie mądrości z... wiedzy węża.

 

Według
mitologii aryjskiej,
świat ludzi - Midgard -
wyobrażany był w postaci
dysku otoczonego oceanem,
w którym olbrzymi Wąż Świata,
oplatał swym ciałem ziemię. 

 

Również 
rdzenna ludzkość 
Australii w mitach, 
dotyczących stworzenia, 
troskliwie przechowuje legendy
o wężu.

 

Podobne wierzenia znajdziemy
w tzw. "Luwrze pustyni", w górzystym rejonie pustyni Kalahari. Odnaleziono tam najstarszą jak dotąd "świątynię" i ślady dawnych rytuałów religijnych.

 

Legenda
tamtejszego ludu
głosi, że ludzkość wywodzi
się od pytona, a wzgórza są
dziełem wielkiego węża, który
przesuwał masy ziemi, krążąc
po Kalahari w poszukiwaniu
wody.

 

Szczególną
atrakcją jest tam
niezwykła, sześciometrowa
płaskorzeźba węża sprzed...
70 000 lat!

 

Wpadające do jaskini światło
słoneczne przemienia fakturę skały w "wężową skórę", natomiast z chwilą, gdy zapada zmrok, gra świateł  wywołuje złudzenie, jakby wąż się poruszał.

 

Wąż zaprzężony
do wozu Triptolemosa,
który z rozkazu Demeter
objeżdżał świat, ucząc ludzi
uprawy roli i dobrych obyczajów,
stał się w Grecji symbolem
błogosławieństwa.

 

Niezwykle zbliżone
są mity Indian z Ameryki środkowej, które opisują niezwykłe  bóstwo mądrości, ukazujące się w postaci (upierzonego) węża.

 

Aztecki bóg
Quetzalcoatl, majański
Kukulkan, i wchłonięty przez
Inków BÓG, Wirakocza - to
w każdym jednym
przypadku...

 

Wypisz, wymaluj
brat bliźniak naszego
Asklepy. - Biały CZŁOWIEK 
z blond brodą - arcykapłan
białych ludzi,...

 

Wzór wszelkich cnót,
godnych naśladowania; esencja miłości, dobroci i głębokiej wiedzy. - Obrazowany  jest  często z wężem i - paradoksalnie - sam czczony jest również  jako.... wąż. 

 

Indianie są
przekonani, że
przybył na swoim
skrzydlatym okręcie
z kraju Wschodzącego
Słońca...

 

Wyprowadził
ich przodków ze
stanu dzikości, ustalił
hierarchie, nadał im prawa,
nauczył kultu bogów, uprawy
roli, rzemiosła...

 

No i - oczywiście -  MEDYCYNY
czyt: ayahuaski)! Majański Kukulkanbył bogiem wiedzy, kultury i filozofii Tolteków  - indiańskiej elity przodków Majów i Azteków. 

 

W poświęconej
mu piramidzie, w
Chichen Itza, wyjątkowa
w dni równonocy gra światła
i cienia tworzy iluzoryczne
przedstawienie...

 

z wężem
pełznącym po
stopniach piramidy.
- Aby go uwypuklić, na
dole wyrzeźbiono jego
kamienną głowę.

 

Niestety, Kukulkan
tak samo jak nasz Asklepa,- odszedł (odleciał... - przepadł), łączność z nim została przerwana, jednak...  Tak samo jak nasi bogowie, obiecał, że powróci.

 

Czesław Białczyński;
czołowy badacz kultury
Słowian, skreśla to wszystko
w jednym zdaniu; 

 

"...Laska i wąż, 
łapiący się za ogon,
Ouroboros, ale też wąż 
wijący się po lasce w górę 
i dwa splecione węże na lasce 
- to naprawdę sedno wszelkich
religii całej Ziemi..."

 

Jedynie biblia
początkowo przedstawia węża jako oznakę wszelkiego zła. Jednak i tutaj sam Bóg dokonał w końcu korekty, przeciwstawiając wężom śmierci węża niosącego życie.

 

Według
Księgi Liczb, gdy...
"...przyszła plaga jadowitych
wężów na pustyni, tak, że wielu 
ukąszonych umarło. (...)

 

modlił się Mojżesz
za ludem. I rzekł Pan
do niego: Uczyń węża
miedzianego i postaw go
na znak; kto, ukąszony, wejrzy
nań, żyw będzie".

I tak się stało!

 

Izraelici długo
przechowywali figurę miedzianego węża, Nahusztana, i oddawali mu cześć. Dopiero król Ezechiasz, przeprowadzając reformy religijne, nakazał doszczętnie go zniszczyć.

 

Ale wąż
w takiej czy
innej postaci
nieustannie
powraca!

 

Każdy, kto
choć raz go spotkał,
doskonale wie, że jego
imię i portret to sprawy
umowne.

 

Niezmienna jest jego miłość,
ciepła łagodność, groteskowy dowcip, a ponad wszystko pragnienie przemiany naszej świadomości i nieustająca pomoc w znajdowaniu leków na wszystkie wirusy tego świata.

 

Patrz: Moje spotkanie z Eskulapem